കാഴ്ച

എന്‍റെ കാഴ്ചക്ക്‌ എന്തോ 

കുഴപ്പമുണ്ട് തീര്‍ച്ച ..

മുന്നോട്ട് നോക്കുമ്പോള്‍ 

എനിക്കൊന്നും കാണാനാകുന്നില്ല

എങ്ങും അന്ധകാരം മാത്രം 

ജന്മനാ ഞാന്‍ അന്ധനല്ല 

പറയാന്‍ കാരണമുണ്ട് 

പിന്നിലോട്ട് നോക്കുമ്പോള്‍ 

നിറമുള്ള കാഴ്ചകള്‍ 

തിളങ്ങി നില്ക്കുന്നുണ്ട്

ലോങ്ങ്‌ സൈറ്റ് കുരഞ്ഞതാണോ ?

എന്തോ ? എനിക്കറിയില്ല 

ഒന്നെനിക്കറിയാം...

എന്‍റെ കണ്ണിന് എന്തോ 

കുഴപ്പമുണ്ട് കാരണം 

മുന്നോട്ട്നോക്കുമ്പോള്‍ 

ഞാന്‍ ഒന്നും കാണുന്നില്ല ...

നമ്മള്‍ തമ്മില്‍

നിന്‍റെ കൈകള്‍ ഞാന്‍ 

മുറുകെ പിടിച്ചത്‌  എന്‍റെ

കൈകള്‍ക്ക് കരുത്ത്‌ കിട്ടാന്‍ 

എന്ന് നീ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു...

എന്‍റെ ഹൃദയം ഞാന്‍ 

നിനക്കേകിയത് എന്‍റെ 

സൌകര്യത്തിനെന്നു 

നീ അടക്കം പറഞ്ഞു 

നിന്നോട്  ഞാന്‍ മനം 

തുറന്നത് എന്‍റെ ഭാരം 

ഇറക്കി വെക്കാന്‍ 

വേണ്ടി മാത്രമെന്ന് 

നീ ന്യായം പറഞ്ഞു

ഞാന്‍ നിന്നെ വിളിക്കുന്നതും 

കാണാന്‍ കൊതിക്കുന്നതും 

എല്ലാം എനിക്ക് വേണ്ടി 

മാത്രമാണ് എന്ന് നീ കരുതി 

എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള 

ബന്ധത്തിന് നീ കണ്ട 

പേര്  എന്‍റെ സ്വാര്‍ത്ഥത

കൊള്ളാം നന്നായിരിക്കുന്നു

പ്രതിഷേധം

"പാമ്പുകള്‍ക്ക് മാളമുണ്ട്

പറവകള്‍ക്കാകാശം ഉണ്ട്

മനുഷ്യ പുത്രനു തല ചായ്ക്കാന്‍..."

പാടിമുഴുമിക്കാന്‍ ആ പാവം

യാചകനു കഴിഞ്ഞില്ല

അതിനു മുമ്പേ പാര്‍പ്പിടമില്ലാതെ

പുളഞ്ഞ ഒരു പാമ്പ് എവിടെ നിന്നോ

ഇഴഞ്ഞു വന്ന്  അവനെ

ആഞ്ഞു കൊത്തി........

വിഷവായു ശ്വസിച്ച്‌ പിടഞ്ഞ്

ഒന്നിരിക്കാനിടമില്ലാതെ

പറന്നു തളര്‍ന്ന ഒരു പറവ

പാറി വന്ന് അവനെ പറന്നു കൊത്തി .......

ഓര്‍മ

ഓര്‍ത്ത്‌ ഓര്‍ത്ത്‌

ഒരുപാട് ഓര്‍ത്ത്‌

എന്‍ മനം മരവിച്ചു

മരവിപ്പിന്‍ സുഖാ-

നുഭൂതിയില്‍ ആ

മുഖം ഞാന്‍ മറന്നു
-------------------------------------------------------------------------------------------
കൊല്ലങ്ങള്‍ക്ക് മുമ്പ് എന്‍റെ ആദ്യ ഡയറിയുടെആദ്യ പുറത്തില്‍ ഞാന്‍ കുറിച്ചിട്ട എന്‍റെ ആദ്യ കവിത ...അല്ല കവിത എന്ന് പറഞ്ഞു കൂടാ ... ആദ്യ വരികള്‍ ... ഒരു പത്താം ക്ലാസ്സുകാരന്‍റെ വെറും വാക്കുകള്‍... അങ്ങനെ കണ്ടു വായിക്കുക 

തൂമ്പ

വാരിക്കൂട്ടലായിരുന്നു ജീവിതം

മണ്ണിന്‍റെ മാറ് പിളര്‍ന്നും

മണ്ണിരകളുടെ പാതി മുറിച്ചും

മരങ്ങളുടെ ഞരമ്പറുത്തും

ഒരു പാട് വാരികൂട്ടി

ഒടുവില്‍ വക്കുപൊട്ടി

തുരുമ്പ് എടുത്ത്

പിടി ഒടിഞ്ഞ്‌

ഈ മൂലക്കിരിക്കുമ്പോള്‍ 

പെറുക്കിക്ക് പോലും 

വേണ്ടാതിരിക്കുമ്പോള്‍

പറ്റിപിടിച്ച ഇത്തിരി 

മണ്ണ് മാത്രം ഉണ്ട് കൂട്ടിന്..

ഇത്തിരി മണ്ണ് മാത്രം   

പോക്ക്രാച്ചി

പാട വരമ്പത്തൊരു

പോക്ക്രാച്ചി തവള

കരഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്

വയല്‍ നികത്തിയവര്‍

പുനരധിവാസം

സാധ്യമാക്കിയില്ല പോലും 

പോകാന്‍ പാര്‍ക്കാന്‍ 

മറ്റൊരിടം ബാക്കിയുമില്ലത്രേ 

പാടവരമ്പുകളില്‍ ഇനിയും 

പോക്ക്രാച്ചികള്‍ കരയും 

വേനലിലും ചൂടിലും 

മകരകുളിര്‍ മഞ്ഞിലും 

മഴയ്ക്ക് മുന്‍പേ  അവ 

മരിച്ചു തീരും വരെ....

വര്‍ണവെറി

കറുപ്പിനെ കളിയാക്കി ചിരിച്ച 

വെളുത്ത വെള്ളകൊക്കി നോട്‌ 

കറുത്തിരുണ്ട കാക്ക പറഞ്ഞു 

എന്നാലും എന്‍റെ കാഷ്ടത്തിന്‍റെ

നിറമാണല്ലോ നിനക്ക്.... കഷ്ടം...

കരുണ ഇല്ലാത്ത അരണ

പതിവ് പോലെ .ഉച്ചക്ക് ജോലി കഴിഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതായിരുന്നു. . പൊള്ളുന്ന ചൂടില്‍ ഈ മരുപ്പറമ്പില്‍ ഇങ്ങനെ ഉരുകി ജീവിക്കാന്‍ ഇനി വയ്യ നിറുത്തണം .. ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച്‌ നടക്കുക ആയിരുന്നു .. അപ്പോഴാണ് ആ കാഴ്ച കണ്ടത് ... ഒരു അരണ .. നാട്ടില്‍ നിന്ന് പോന്നതിനു ശേഷം ഒരു  അരണയെ കാണുന്നത് ഇത് ആദ്യമാണ് .. അതിനാലാവണം കൌതുകം തോന്നി .. നാട്ടിലെ അരണയെ പോലെ അല്ല മഞ്ഞ നിറത്തില്‍ ഭംഗിയുള്ള പുള്ളികള്‍ ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരന്‍  ( എന്ത് കണ്ടാലും നാട്ടിലേക്ക് താരതമ്യം ചെയ്യുക എന്നത് പ്രവാസികളുടെ ഒരു പൊതു സ്വഭാവം ആണ് ക്ഷമിക്കുക ) എന്നെ കണ്ടിട്ടാവണം അവനും എന്നെ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി അനങ്ങാതെ നില്‍ക്കുകയാണ് .. "അരണ കടിച്ചാല്‍ ഉടനെ മരണം " . പണ്ട് ചെറിയ കുട്ടി ആയിരുന്നപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു കേട്ടിരുന്ന ആ കാര്യം എന്‍റെ ഓര്‍മയിലേക്ക് അറിയാതെ ഓടിയെത്തി  . അത് സത്യം തന്നെ ആണെന്നാണ് അന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്നത് .. തെറ്റാണെന്ന് ഇപ്പോഴും ഉറപ്പില്ല ആപ്പോള്‍ ചിലപ്പോള്‍ സത്യമാവും ... ഒരു പക്ഷെ ഇവന്‍ ഇപ്പോള്‍ എന്നെ കടിച്ചാല്‍ ഞാന്‍ മരിച്ചേക്കാം.എന്നാല്‍ ഒന്ന് ശ്രമിച്ചു  നോക്കിയാലോ  ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു ...ജീവിതം മടുത്തിരിക്കുന്നു എന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇത് വരെ പൂവണിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്നും കഷ്ടപ്പാടും സങ്കടങ്ങളും മാത്രം ..  ഒരു നല്ല ജോലി ഇല്ല പണം ഇല്ല ഒന്നും ഇല്ല കുറെ പ്രാരാബ്ദങ്ങള്‍ മാത്രം ഉണ്ട് കൂട്ടിന്‌ . വീട്ടാനാകാത്ത അത്രക്ക് കടം ഉണ്ട് വീട്ടി തീര്‍ക്കാന്‍ .. പിന്നെ വീട് ചോര്‍ന്നു ഒലിക്കുന്നതാണ് അത് നന്നാക്കണം സഹോദരിമാരെ കെട്ടിച്ചയക്കണം അങ്ങനെ നീളുന്നു ആ ലിസ്റ്റ് .. എന്നാല്‍ നല്ലൊരു ജോലിയും കിടുന്നില്ല അതെങ്ങനെ കിട്ടും പഠിക്കേണ്ട കാലത്ത് പഠിക്കാന്‍ പറ്റിയിട്ടു വേണ്ടേ . അപ്പോളും പ്രാരാബ്ദം വഴി മുടക്കി കൂടെ പഠിച്ചവര്‍ എല്ലാം പഠിച്ച് ഒരു നിലയില്‍ എത്തി . നാട്ടില്‍ നില്ക്കാന്‍ കഴിയാത്തപ്പോള്‍ ആണ് ഇങ്ങോട്ട് വിമാനം കയറിയത് . കടം ഒന്ന് കൂടി കൂടി അത്ര തന്നെ . പന്ത്രണ്ട്‌ പതിനാല് മണിക്കൂര്‍ ജോലി പിന്നെ അയാളുടെ ചീത്ത പറച്ചിലും വയ്യ ഇങ്ങനെ ജീവിച്ചിട്ടെന്തു കാര്യം .. മരിക്കുക തന്നെ ആണ് നല്ലത്. ആത്മഹത്യ ചെയ്യാനുള്ള ധൈര്യം എന്തായാലും ഇല്ല . അരണ കടിച്ചു മരിച്ചാല്‍ പിന്നെ കുഴപ്പമില്ലല്ലോ ?.. ഞാന്‍ കണ്ണടച്ച് അവന്‍റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു..എന്തായാലും മരിക്കുക അല്ലേ മനസ്സില്‍ ആകെ ഒരു  പരിഭ്രമം .. ഇത് വരെ ജീവിച്ചിരുന്ന ലോകം ഇതാ എനിക്ക് അന്യമാകാന്‍ പോകുന്നു ..ഉമ്മ, വീട്ടുകാര്‍ ,കൂട്ടുകാര്‍ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് കൂടി മനസ്സില്‍ ഓര്‍ത്തു .. ഗള്‍ഫിലേക്ക് പോരുന്ന ദിവസം എനിക്ക് വേണ്ടി എത്ര കാലവും കാത്ത് നില്‍ക്കാം എന്ന് വാക്ക് തന്ന അവളെയും ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു അവള്‍ ഇന്ന് വേറെ ഒരുത്തന്‍റെ ഭാര്യ ആണെന്നരിഞ്ഞിട്ടും ....സങ്കടപ്പെടാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം എനിക്ക് എന്തിനീ ജന്മം  ഞാന്‍ കണ്ണുകള്‍  ഇറുക്കി  അടച്ചു മരണ വേദന ഏറ്റു വാങ്ങാന്‍ മനസ്സുകൊണ്ട്  ഒരുങ്ങി ... അപ്പോള്‍ താഴെ മണലില്‍  ഒരനക്കം ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു അവന്‍ എന്നെ കടിക്കാന്‍ വേണ്ടി വരുകയാണ് .ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ മരിക്കും  ഞാന്‍ ഒന്ന് കൂടി കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കി അടച്ചു .... പക്ഷെ ആ ശബ്ദം എന്നില്‍ നിന്നു അകന്നു പോകുന്നുവോ ? ഞാന്‍ പാതി മിഴി തുറന്നു നോക്കി പക്ഷെ അവനെ കാണുന്നില്ലല്ലോ ഞാന്‍ കണ്ണ് തുറന്നു ചുറ്റും നോക്കി അതാ അവന്‍ .. ഒരു ചെറു ജീവിയുടെ പിന്നാലെ ഓടുന്നു .. ഇര പിടിക്കാന്‍ .. കരുണ ഇല്ലാത്ത അരണ .. അരണയെ ശപിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ വീണ്ടും റൂമിലേക്ക് നടന്നു ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച്‌ കൊണ്ട് തന്നെ ... പ്രാരാബ്ദങ്ങളെ ശപിച്ചു കൊണ്ടു തന്നെ ..... 

താടി

ആദ്യം കണ്ടത് 

ബാപ്പയുടെ താടി

ആയിരുന്നു 

കുസൃതി കാട്ടുമ്പോള്‍ 

കണ്ണുരുട്ടുന്ന  ബാപ്പയുടെ 

വിറയ്ക്കുന്ന താടി 

പിന്നെ താടി വെച്ച 

ഹെഡ് മാസ്റ്റര്‍ ആയിരുന്നു 

താടി കാണുമ്പോഴേ  

ഞങ്ങള്‍ വിറക്കുമായിരുന്നു 

എന്നാലും താടി 

എനിക്കിഷ്ടമായിരുന്നു 

മുഖത്തിന്‍റെ അലങ്കാരം 

ആണ് താടി എന്ന് ഞാന്‍ 

താടി വരാറായപ്പോള്‍

ഞാനും വെച്ചുഒരുഗ്രന്‍

താടി ഒരെണ്ണം

പക്ഷെ അന്നുമുതല്‍

എന്നെ എല്ലാവരും

സംശയത്തോടെ

നോക്കി തുടങ്ങി

എയര്‍പോര്‍ട്ടിലും മറ്റും

എന്നെ ഏറെ നേരം

 പരിശോധിക്കുന്നു

ഒടുവില്‍ ഇന്നലെ

പൊട്ടിയ ബോംബിന്റെ

ഉത്തരവാദിയെ തേടി

നടന്ന പോലീസിന്‍റെ

പിടി വീണതും

പാവം എന്‍റെ ഈ

ഇടതൂര്‍ന്ന താടിയില്‍

അറിയില്ലായിരുന്നെനിക്ക്

താടി ഇത്രക്ക്‌

ഭീകരന്‍ആണെന്ന്

  

ഉത്തരം

കൂട്ടിയും കിഴിച്ചും നോക്കി 

ഉത്തരം കിട്ടിയില്ല 

ഗുണിച്ചു നോക്കി 

ഹരിച്ചു നോക്കി 

അപ്പോഴും ഉത്തരം 

മാത്രം  കിട്ടിയില്ല 

എന്നിട്ടും ഞാന്‍ കണക്ക്

കൂട്ടി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു 

തോല്‍വി  സമ്മതിക്കാതെ 

ഒടുവില്‍ ഒരുനാള്‍ 

ഉത്തരം കിട്ടി പക്ഷെ 

അന്ന് ഞാന്‍ മരിച്ചിരുന്നു 

ഉത്തരം കിട്ടിയത് 

ബാക്കിയുള്ളവര്‍ക്കായിരുന്നു 

ഉത്തരം അറിയേണ്ടേ 

ഉത്തരം  പൂജ്യം 

ആത്മഗതം

എന്‍റെ പ്രണയം 

മണലില്‍ എഴുതിയ 

കവിതകളായിരുന്നു 

ഒരു കുഞ്ഞു തിര തൊട്ടപ്പോള്‍ 

എല്ലാം ഒലിച്ചു പോയി 

ഇപ്പോള്‍  ശുദ്ധ ശൂന്യം 

എന്‍റെ ജീവിതം 

മിന്നാമിനുങ്ങിനെ പോലെ 

ഇത്തിരി വെട്ടം ഉണ്ട് കൂടെ 

പക്ഷെ അതെനിക്ക് മുന്നോട്ടുള്ള 

വഴികളില്‍ വെളിച്ചം വീശുന്നില്ല

പിന്നാലെ വരുന്ന പലര്‍ക്കും 

അത് വഴി വെളിച്ചം ആണത്രേ 

പക്ഷെ ഞാന്‍ ഇന്നും  എന്നും 

ഇരുട്ടില്‍ തപ്പുക തന്നെ ആണ് 

എന്‍റെ സ്വപ്നം 

ചരട് മുറിഞ്ഞ പട്ടങ്ങള്‍ ആണ് 

സൂര്യനെ ചുംബിക്കാന്‍ ഞാന്‍ 

പറത്തി ഉയര്‍ത്തി  വിട്ടതായിരുന്നു 

ഇപ്പോള്‍ കാറ്റിന്‍റെ കയ്യില്‍ 

ഗതി അറിയാതെ അലയുകയാണ് 

ഇനി ഏതെങ്കിലും മരച്ചില്ലയില്‍ 

തൂങ്ങി മരിച്ചേക്കാം, അല്ലെങ്കില്‍  

 ഏതെങ്കിലുംസമുദ്രത്തില്‍ വീണു 

മുങ്ങി മരിച്ചേക്കാം ... പാവം 

എന്‍റെ  മരണം 

ഇതെന്‍റെ ഒരു ആഗ്രഹമാണ് 

എന്‍റെ മരണം ഒരു ഹര്‍ത്താല്‍ 

ദിനത്തില്‍ ആകണം ....ആരും കാണാതെ 

ആരെയും കാണാതെ എനിക്ക് 

കുഴിയിലിറങ്ങി ഉറങ്ങണം സ്വസ്ഥമായി 

ഞാന്‍ മരിച്ചു കിടക്കുമ്പോള്‍ 

ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരെ കാണുന്നത് 

എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല ....... 

മയില്‍ പീലി കുഞ്ഞുങ്ങള്‍

  

വെളിച്ചം കാണിക്കാതെ

പുസ്തകത്തിലൊളിപ്പിച്ചാല്‍ 

പെറ്റുപെരുകുമെന്നു പറഞ്ഞു 

ആരും കാണാതെ സ്നേഹത്തോടെ 

നീ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച  ആ 

മയില്‍ പീലി പ്രസവിച്ചു 

പത്തു കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ .....

എല്ലാം പെണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ 

ആയിരുന്നു  അതിനാല്‍ 

വെളിച്ചം കാണിക്കാതെ 

പുസ്തകത്തിനകത്ത് വെച്ച് 

തന്നെ ഞാന്‍ അവയെ കൊന്നു  

ഹന്‍ദല

നിങ്ങള്‍ ബോബനും മോളിയും                                      

കണ്ട്‌ മദിച്ചിരുന്നോളൂ

മിക്കി മൌസിനെയും 

ടോം ആന്‍ഡ്‌ ജെറിയെയും

ആഘോഷമാക്കികൊള്ളൂ 

അവരുടെ കുസൃതികള്‍ കണ്ട്

ഇളകിച്ചിരിച്ചിരുന്നോളൂ 

അകലെ പൊരുതുന്ന 

ഹന്‍ദലയെ നിങ്ങള്‍ കാണേണ്ട 

അവന്‍റെ വിശപ്പും ഭയവും 

നിങ്ങള്‍  അറിയുകയേ വേണ്ട 

അവന്‍റെ കരച്ചില്‍ നിങ്ങള്‍ 

കേള്‍ക്കേണ്ട അവന്‍റെ 

പോരാട്ടം നോക്കുകയേവേണ്ട 

അവനുവേണ്ടി മനസ്സറിഞ്ഞ്

ഒന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയോ
ഒന്നു ദുഖിക്കുകയോ ചെയ്യേണ്ട 

നിങ്ങള്‍ ഇരുന്നു ചിരിച്ചോളൂ
കണ്ണടച്ചിരുന്നു ചിരിച്ചോളൂ 

ഹൃദയം ഇല്ലാത്ത വിഡ്ഢികളേ

    
                                                         

              

------------------------------------------------------------------------------------------------

നാജി അലിയുടെ പ്രശസ്തമായ കാര്‍ട്ടൂന്‍ കഥാപത്രമാണ്‌  ഹന്‍ദല    അരാജകത്വത്തിലേക്ക് പിറവി കൊണ്ട പോരാട്ടത്തിന്‍റെ പ്രതീകമായ പ്രതീക്ഷയുടെ പുതു നാമ്പ് ആയ ഒരു ഫലസ്തീന്‍ കുഞ്ഞിന്‍റെ പ്രതീകാത്മക കാരിക്കേച്ചര്‍ .....

പ്രണയം

പണ്ടൊരു കണ്ണേറില്‍

തുടങ്ങിയതായിരുന്നു

 പ്രണയം  പതയുന്ന

  കത്തുകളായി പിന്നെ

പിന്നെ  നിലക്കാത്ത

ഫോണ്‍ വിളിയായി

പിന്നെ പിന്നെ കൂടെ -

കൂടെ കാണലായി

സിനിമയും പാര്‍ക്കും 

കടല്‍ തീരവുമായി 

പിന്നെ ഒരു നാളില്‍ ഒരു

രാത്രി  നമ്മളൊന്നായി  

പിന്നെയും പത്ത്‌ മാസം 

കഴിഞ്ഞപ്പോളെനിക്ക്

ഒരു കുഞ്ഞായി പക്ഷെ 

അതില്‍ പിന്നെ നിന്നെ 

ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടേ ഇല്ല 

നീ  വിളിച്ചിട്ടേ ഇല്ല ഒരു 

            കത്തു പോലും അയച്ചിട്ടില്ല ......

ഭയം

എനിക്ക് ഭയമാണ്

പകലിനെ

കത്തുന്ന ഒരു പകലിലല്ലേ

പള്ളിക്കൂടത്തിന്‍റെ പിറകില്‍

എന്‍റെ മകള്‍ നഗ്നയായി

മരിച്ചു കിടന്നത് ......

എനിക്ക് ഭയമാണ്

ഇരുളിനെ

ഇരുളിന്‍റെ മറ പറ്റിയല്ലേ

എന്‍റെ വല്യുമ്മയുടെ

കാതും കയ്യും കഴുത്തും

മാനവും ആഭരണ തോടൊപ്പം
അവര്‍ അറുത്തെടുത്തത്


എനിക്ക് ഭയമാണ് 
നിലാവിനെ 
നനുത്ത നിലാവുള്ള ഒരു 
നിശാനേരത്ത് ഉത്സവം 
കാണാനിറങ്ങിയതായിരുന്നു 
എന്‍റെ മകന്‍  ബാല്യം 
വിടാത്ത മലര്‍ മൊട്ട്
കാമവെറി പൂണ്ട മൃഗങ്ങളുടെ 
ഒരു നേരത്തെ സുഗത്തിന്‍റെ ഇര 
ഒരു കുരുന്നു ജീവന്‍ ......


എനിക്ക് ഭയമാണ് 
മഴയെ നനഞ്ഞ് ഒലിച്ച 
ഒരു മഴ നേരത്ത് ഇത്തിരി 
നേരത്തേക്ക് കയറി നിന്നതല്ലേ
ആ കടത്തിണ്ണയില്‍ എന്‍റെ സഹോദരി
കാമ നായ്ക്കള്‍ കടിച്ചു വലിച്ച
നിലച്ച ആ ശരീരം ഞാന്‍ പെറുക്കി 
എടുത്തതും ഒരു കറുത്ത
 മഴയിലലിഞ്ഞുകൊണ്ടായിരുന്നു 


എനിക്ക് ഭയമാണ് യാത്രയെ 
ഏക സമ്പാദ്യം പെന്‍ഷന്‍  തുക 
വാങ്ങി മടങ്ങുന്ന യാത്രയിലല്ലേ 
എന്‍റെ സഹോദരനെ അവര്‍ 
കൊന്ന് കവര്‍ന്ന് കായലിലെറിഞ്ഞത്


എനിക്ക് ഭയമാണ്  
വെളുപ്പിനെ 
വെളുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ചതിനല്ലേ 
വെളുത്ത മനസ്സുള്ള എന്‍റെ 
പിതാവിനെ അവര്‍ 
ഭീകരനാക്കി തൂക്കി കൊന്നത് 


എനിക്ക് ഭയമാണ് 
തന്നുപ്പിനെ 
കുളിരുള്ളോരുപാതിരാ 
നേരത്തല്ലേ എന്‍റെ ഭാര്യ 
അന്യന്‍റെ ചൂട് തേടി പോകുന്നത് 
ഞാനാദ്യം കണ്ടറിഞ്ഞത് 
പിന്നെ അവളുടെ പേരില്‍ 
ഞാനുണ്ടാക്കിയ എന്‍റെ 
വീട്ടില്‍ നിന്നും അവരെന്നെ 
തള്ളിവിട്ടതും തണുത്ത 
മരവിപ്പിലേക്കായിരുന്നു


എനിക്ക് ഭയമാണ് 
എനിക്ക് ഭയമാണ് 
ജീവിതത്തെ ,ലോകത്തെ 
മനുഷ്യനെ എല്ലാം എല്ലാം 
എനിക്ക് ഭയമാണ് 


മനുഷ്യന് വിലയില്ലാത്ത 
മൂല്യത്തിനു നിലയില്ലാത്ത 
മാന്യതയും സഭ്യതയും 
ഒളിച്ചോടി പോയ ഈ 
ലോകത്തിലെനിക്കിനി
ജീവിക്കേണ്ടാ ....
എനിക്ക് മരിക്കണം 
എനിക്ക് മരിക്കണം 
എനിക്ക് മാന്യമായി 
ഒന്നു മരിക്കണം 

സ്വാര്‍ത്ഥത

സ്വര്‍ഗം കിട്ടാന്‍ മാതാപിതാക്കളെ
സ്നേഹിക്കണമെന്ന് ചെറുപ്പത്തില്‍
ഉസ്താദ്‌ ചൊല്ലി പഠിപ്പിച്ചു


തിളയ്ക്കുന്ന കൌമാരത്തില്‍
വളകിലുക്കി കാമുകി ചോദിച്ചു
"ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടത് ഞാനല്ലേ ?"


"നിങ്ങള്‍ക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട "
എന്ന്‍ നിറുത്തുന്ന കത്തുകളിലൂടെ ഭാര്യ
 സ്നേഹം പിടിച്ച് വാങ്ങികൊണ്ടിരുന്നു


"എന്‍റെ പിതാവിന് ഞാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടേ
ഉള്ളൂ മറ്റെന്തും " മകള്‍ കൂട്ടുകാരോട്
അഭിമാനത്തോടെ പറയുന്നത് കേട്ടു


 ഇനി ഞാനൊരു സത്യം പറയെട്ടെ
ആരും നിര്‍ബന്ധിക്കാതെ  ആരും
പറയാതെതന്നെ  ഞാന്‍ ഏറ്റവും അധികം 
സ്നേഹിച്ചിരുന്നത് എന്നെ തന്നെ ആയിരുന്നു 

എന്‍റെ ഹൃദയം

നീ ഓര്‍ത്തിരിക്കില്ല അന്ന്

ഞാന്‍ തന്ന കുന്നിക്കുരു

 നീ ദൂരെ എറിയുമ്പോള്‍ ,അത് -
എന്‍റെ  ഹൃദയം ആയിരുന്നെന്ന്...

അതിന്‍റെ ചുവപ്പ്  നിറം എന്‍റെ

ഹൃദയ രക്തം തന്നെ ആയിരുന്നെന്ന്.
അരുതെന്ന് ഞാന്‍ യാചിച്ചിട്ടും

അത് കേള്‍ക്കാതെ ആവേശത്തോടെ  
നീ അന്ന് അത് ദൂരെ എറിഞ്ഞു കളഞ്ഞു 

ഇന്നിപ്പോള്‍ നിന്നില്‍ നിന്നുംഏറെ അകലെ 
 രക്തം വാര്‍ന്നു വാര്‍ന്നു മണ്ണില്‍  

കിടന്നു പിടയുന്നുണ്ടാകും 

എന്‍റെ പാവം ഹൃദയം ......

പ്രവാസിയുടെ രോദനം

ഇവിടെ
ഞാനെന്നാല്‍ വെറും
ശരീരം മാത്രമാണ്
ഇവിടെ 
വീടെന്നാല്‍  നാലു 
ചുമരുകള്‍ മാത്രമാണ് 
ഇവിടെ
ഭക്ഷണമെന്നാല്‍  ജീവന്‍
നിലനിര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടി മാത്രമാണ്
ഇവിടെ
സൗഹൃദം എന്നാല്‍
ഫേസ്ബുക്കും ചാറ്റിങ്ങും മാത്രമാണ്
ഇവിടെ
ജീവിതം എന്നാല്‍
ജോലി ചെയ്യലാണ്
ഇവിടെ
മനുഷ്യനെന്നാല്‍
യന്ത്രം മാത്രമാണ്
പിന്നെന്തിനു  ഇവിടെ ?
എന്ന് ചോദിക്കരുത്
കാരണം ...അതിനു
ഉത്തരം ഒന്നേ ഉള്ളൂ
അവിടെ ..............